Мардуми бародар ва дусти Қазоқистонро ба ваҳдату ягонагӣ даъват менамоем!
Имрӯзҳо чи гунае, ким о шоҳиди ҳол ҳастем, ҳолати кунунии Қазоқистони ба мо дуст ва шарики стратегӣ бо дахолати нерӯҳои хориҷӣ номуътадил шуда истодааст. Таърих гувоҳ аст, ки дар ҳама давру замон мушкилоти дохилидавлатиро на бо роҳи ҷангу бетартибиҳо, балки бо роҳи созиш ва ваҳдату ягонагӣ метавон ҳалу фасл кард. Аз ин рӯ мо шаҳрвандони Тоҷикистон амалҳои терористии дар Қазоқистони ба мо дусту бародарро маҳкум намуда, аз мардуми бонангу номуси ин кишвар даъват ба амал меорем, ки сулҳу субот, ваҳдату ягонагӣ ва якпорчагии худро ҳифз намоянд ва дар арсаи байналхалқӣ худро ҳамчун давлату миллати сулҳхоҳ муаррифӣ намоянд.
Суфиев Садриддин, мудири кафедраи таърихи халқи тоҷики
факултети таърих, ҳуқуқ ва муносибатҳои байналмилалии Донишгоҳи давлатии Кӯлоб ба номи Абӯабдуллоҳи Рӯдакӣ