Оила на танҳо як сохтори иҷтимоист, балки такягоҳи маънавии инсон ва нахустин муҳити тарбиявист, ки шахс дар он рӯҳан ва ахлоқан ташаккул меёбад. Ба андешаи ман, маҳз муҳити оилавӣ асоси пойдории ҷомеа ва шиносномаи фарҳангии ҳар як миллат аст. Дар муҳити гарму самимии хонавода кӯдак бо арзишҳое мисли муҳаббат, эҳтиром, ростқавлӣ, инсондӯстӣ ва масъулиятшиносӣ шинос шуда, шахсияти ӯ ба воя мерасад.
Тамаддуни халқи тоҷик дар тӯли таърих ҳамеша ба муқаддас будани оила арҷ гузоштааст. Эҳтироми падару модар, нигоҳубини фарзанд, риояи меъёрҳои ахлоқии зиндагии муштарак, ҳама ин аз он шаҳодат медиҳанд, ки оила дар фарҳанги мо на танҳо як ниҳоди иҷтимоӣ, балки як мактаби маънавию ахлоқист. Ман бар ин назарам, ки бе суботу устувории оила ҷомеаи пешрафта ба вуҷуд омада наметавонад. Ҳар қадар оилаҳо солим бошанд, ҳамон андоза муҳити иҷтимоӣ оромтару солимтар мегардад.
Имрӯз, дар шароити ҷаҳонишавӣ ва таъсири фарҳангҳои гуногун, нақши оила боз ҳам муҳимтар мегардад. Мутаассифона, баъзе равандҳои нав боиси заиф шудани муносиботи оилавӣ мегарданд. Аз ин рӯ, масъулияти ҳар як узви ҷомеа — хоҳ волидайн, хоҳ ҷавонон — дар нигоҳдории арзишҳои маънавии оилавӣ дучанд мешавад. Шахсан бар ин боварам, ки мустаҳкам нигоҳ доштани пояҳои оилавӣ на танҳо вазифа, балки қарзи шаҳрвандии ҳар фарди бедордил аст.
Дар баробари ин, сиёсати давлат низ ба масъалаи таҳкими институти оила таваҷҷуҳи хос зоҳир мекунад. Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон борҳо дар суханрониҳояшон ба нақши оила ва масъулияти волидон таъкид намуда, онро омили муҳими рушди ҷомеа номидаанд. Барномаҳои давлативу ҷамъиятӣ низ дар ин самт равона шудаанд, вале фикр мекунам бе кӯшиши шахсӣ ва дарки дурусти ҳар як узв, таъсири ин чораҳо нокифоя боқӣ мемонад.
Суханрониҳои Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар мавзуи оила ва масъулияти волидон дар тарбияи фарзандон баёнгари он аст, ки ин масъала аҳамияти стратегӣ дорад. Барномаҳои давлатӣ низ бештар ба дастгирии оилаҳои эҳтиёҷманд ва баланд бардоштани нақши зан дар ҷомеа равона шудаанд. Аммо дар баробари ин, мо бояд худ ҳамчун фарзанд, волидайн ва узви ҷомеа дар таҳкими пояҳои маънавии оила саҳмгузор бошем.
Дар ниҳоят, бар он назарам, ки оилаи солим пояи ҷомеаи солим аст. Агар мо мехоҳем миллати устувору пешрафтае дошта бошем, бояд аз худ ва хонаводаи худ оғоз кунем. Танҳо дар муҳити муҳаббат, эҳтиром ва ҳамдигарфаҳмӣ фарзандон метавонанд ба насли худогоҳу созанда табдил ёбанд.
Рӯзиева Барно-раиси Шурои занон ва духтарони Донишгоҳи давлатии Кӯлоб ба номи Абуабдуллоҳи Рӯдакӣ