Агарчи шеъри нигоҳат ҳиҷо-ҷиҷо фанд аст,
Ба ҳар ҳиҷо-ш дилам мубталову побанд аст.
Баёзи шеъри маро ҳарф-ҳарф агар хонӣ,
Чакомаи дили аз дарду ғусса хурсанд аст.
Тарақ-тарақ гузарт, дил тарап-тарап болад,
Садои пои туро ҷонам орзуманд аст.
Ҷаҳон пур аст зи таҳқиру ҳарзаву дашном,
Баҳои шеъру сухан кас напурсадам чанд аст.
Биё, ба чон бихарам шаҳди нозу дашномат,
Ки ин ҳадис зи ашъори Ҳофизам панд аст.
Чалап-чалап ба лабам бо лабат ҳақорат неҳ,
Бимон ҳақорати он лаб макам, ки чун қанд аст.
Қадам-қадам ба адам меравад дили Маҳзун,
Азиз дор варо, туҳфаи Худованд аст!
Сафар Айюбзодаи Маҳзун