Рӯзҳои 28-29 апрели соли 2021 дар минтақаҳои наздисарҳадии Тоҷикистон ва Қирғизистон муноқишаи марзӣ сурат гирифт. Шоирони мо дар ин бобат чанд шеъре эҷод карданд, ки баҳри Шумо пешниҳод мекунем.
Аскар ҲАКИМ
Ватан, шояд, маро маъзур дорӣ,
Ки даъвои фидокорӣ накардам.
Нагуфтам, баҳри ту дар корзоре,
Агар қурбон накардам сар,
на мардам.
Ман аз мардони даъво нестам ҳеч,
Агар ҳастам, кафилам нест ҷуз ишқ.
Ба ҳар шохи дарахтат печ дар печ
Бупечам, ки далелам нест ҷуз ишқ…
Агарчи сарсафедам, ҳайфу дардо,
Тавонам лек дар майдон ситезам.
Ба сулҳ оянд, кош, акнун, ки фардо
Пайи хокат камон бар каф нахезам.
ХХХХ
Назри Яздонӣ
Синаи Ворух, ки қалби
Тоҷикистон гаштааст,
Ҳамчунони кураи оҳангарӣ,
Синаи сузону ҷушон,
Бо камоли санъати одамгарӣ.
Аз фулузи ранг рангу
Аз зуголи гушаҳои Тоҷик истон
Мепазад пулоди
Ваҳдат
Мушти Ворух,
Нест мушти муштзурӣ,
Мушти тамкин аст
Мушти сахту сангин аст.
Аз сари пурбод,
Мебарорад боди бодизодаро,
Медиҳад дарси адаб,
Дарси ҳикмати озодаро!!!
ХХХХ
Исмоил ЗАРИФӢ
Ба ҷуз хоки Ватан ганҷе надидӣ,
Ба сарҳад бо талоши дил расидӣ.
Чу сабза аз дили гулбоғи Меҳан,
Ба рӯи хоки сабзи худ дамидӣ.
Бикандӣ решаи душман ба як бор,
Чу боди тунд бар ҳар сӯ вазидӣ.
Бубастӣ бо туфангат роҳи аъдо,
Шудӣ ашку зи чашми мо чакидӣ.
Ба ҳангоме ки ҷон додӣ ба армон,
Ба ҳасрат лолаи хокат шамидӣ.
Чу фарзанди накӯному баиззат,
Ба хоки Меҳани худ орамидӣ.
ХХХХ
Давлати РАҲМОНИЁН
ШАҲОДАТ
Лаънат ба ҷаҳонхораву бар даъвояш,
Аз хӯрдани сар каҷ нашавад симояш.
Оташбас агар нома шавад, мӯҳр шавад,
Бо хуни шаҳид мекунанд имзояш.
ХХХХ
Бузургмеҳри БАҲОДУР
ҶАНГ МАШАВ ДАР ИН ЗАМИН!
Кишавари хубу хуштарин,
Аз ҳама мулк беҳтарин,
Каъбаву масҷидам ҳамин,
Ҷанг машав, дар ин замин!
Кӯҳ — нишону нанги ман,
Хору хасаш беҳ аз чаман,
Ҳар ваҷабаш — Ватан, Ватан,
Ҷанг машав дар ин замин!
Ғунча — арӯси нозанин,
Сабза — гилеми махмалин,
Нест чунин хоки маҳин,
Ҷанг машав дар ин замин!
Дар ин ҷаҳони дунпараст,
Сулҳ зи ҷанг хуштар аст,
Хок зи хуни ман тар аст,
Ҷанг машав дар ин замин!
Тоҷики ман сараш баланд,
Наёбад аз адӯ газанд,
Дуд диҳам каме сипанд:
Ҷанг машав дар ин замин!
ХХХХ
Бузургмеҳри БАҲОДУР
АЗ КӢ ОМӮХТӢ ҚУРЪОН, ҚИРҒИЗ?!
Тоҷиконро буда чӯпон қирғиз,
Аз назарҳо буда пинҳон, қирғиз.
Хурда аз суфраи мо нону мавиз,
Карда пас туф ба намакдон, қирғиз.
Дидаат ҳеч надида паҳно,
Руста чун хори биёбон, қирғиз.
Уштури каҷдуми худ ёд биёр,
Омадӣ аспсаворон қирғиз.
Юртаи* канда ба ту танг шудаст?
Ки дилат хост хиёбон, қирғиз.
Чашмат аз моли ҷаҳон сер нашуд?
Шикмат сер шуд аз нон, қирғиз?!
Сару савдои туро мо додем,
Гаштӣ имрӯз «саробон» қирғиз?
Каф ба Қуръон бирасону баргӯ:
Аз кӣ омӯхтӣ Қуръон, қирғиз?
Ҳайфи мулло ба ту, устод ба ту,
Нашудӣ ҳеч мусулмон, қирғиз.
Ту ба девиву дадӣ машҳурӣ,
Накунӣ шукр ба девон,** қирғиз.
Ҷавҳари ваҳшигият нест нашуд?
Баъди ин панди фаровон, қирғиз?
То ки Ворух расӣ, кафшатро
Бикашу, пой такон, ҳон, қирғиз!
То ки Тоҷик бигӯӣ, гардон
Даҳан аз оби Зарафшон, қирғиз.
Ҳай занад мушт ба чашми тангат,
Мардуми хиттаи Хатлон, қирғиз.
Шеъри ман кора ба ту гар накунад,
Бар сарат санги Бадахшон, қирғиз!
ХХХХ
Бузургмеҳри БАҲОДУР
БИЁ, БА МАРЗ МЕРАВЕМ
Биё, азизи ман, биё, биё,
ба марз меравем,
Ба ҳифзи мулки бебаҳо, биё,
ба марз меравем.
Биё, ба ҳам сипар шавем,
ба ҳифзи бому дар шавем,
Ватан кунем то дифо, биё,
ба марз меравем.
Биё, ману ту мо шавем,
ба қалбу дида ҷо шавем,
Зи баҳри дафъи моҷаро, биё,
ба марз меравем.
Биё зи кӯҳу аз дара,
расем ба марзи Исфара,
Кунем чашми хеш во, биё,
ба марз меравем.
Ба ҳифзи модари азиз,
ба ҳифзи хоҳари азиз,
Барои ҳастию бақо, биё,
ба марз меравем.
Ту дар манию ман ба ту,
сафар кунем рӯ ба рӯ,
Биё, азизи ман, биё, биё,
ба марз меравем.
ХХХХ
Фирдавси АЪЗАМ
Дуруд ҳамватанам
эй ҳамора шӯрангез
Ба эҳтироми Ватан-эҳтироми
худ бархез!
Бубин ки сояи наҳсу сиёҳи ҳамсоя
Кашида қад ба куҷо,
туф ба ин фурумоя!
Қадам гузошта,
дар фикри зулму озор аст
Бароямон магар ин шӯмсоя
даркор аст?
Сипоҳи мӯру
малах-сояҳои Чингизанд
Ки доми фитнаву тарҳи
нифоқ мерезанд
Набинамат ки сари
ифтихор хам бикунӣ
Ва бо ҳақорати худ,
бар Ватан ситам бикунӣ
Набинамат ки чу барги
хазон ба худ ларзӣ
Ту кӯҳи амниятӣ, посбони ин марзӣ
Бигӯяшон ки ман
аз пеши Рустам омадаам
Ки сарфарозаму бо бехи
муҳкам омадаам
Бигӯяшон ки ман
устурасози торихам
Ки тика-тика кунад чӯбу
сангро мехам
Нишон бидеҳ ки Ватан
зодгоҳи номӯс аст
Шиносномаи миллат,
намоди қомус аст
Бигӯ ки маслакам ишқ аст,
хаста аз сангам
Агар ниёз шавад,
бо ғурур меҷангам!
Бигӯяшон ки шумо насли
шӯми хуффошед
Ба рӯи шуълаи рахшанда
об мепошед!
Тавони андакат аммо
ба зӯри ман нарасад
Ғурури сохтаат
бар ғурури ман нарасад
Иҷозаат надиҳам по
ба хонаам биниҳӣ
Иҷозаат надиҳам хоки
ман ба бод диҳӣ
Нишон бидеҳ ки
худовандгори имонӣ
Нишон бидеҳ ки
нигаҳбони Тоҷикистонӣ!
ХХХХ
Абдуҷаббор СУРУШ
Наврӯзи расида
ҳамғами Ворух аст,
Яъне Сари Соли
мотами Ворух аст.
Ҳар лола, ки ин баҳор сар бардорад,
Олуда ба хун чу
парчами Ворух аст.
Чашми тари муғчаҳоят,
эй зардолу,
Ҳамгиряи чашми
пурнами Ворух аст.
Бар ҳоли Ватан
ситораҳо мегирянд,
Ашки фалак, оҳ,
шабнами Ворух аст.
Бас гиряву бас нолаву
бас беҷигарӣ!
Савганди ману мо
қасами Ворух аст.
Аз қотили худ қасоси хун мегирем,
Ҳар тоҷики зинда
Рустами Ворух аст!
ХХХХ
Исмоъил ЗАРИФӢ
ЭЙ ТАНГЧАШМ
Ташнаӣ, бар оби мо дӯзӣ назар,
эй тангчашм!
Ҷӯӣ ту аз нахли боғи мо самар,
эй тангчашм!
Баъд аз ин аз юртаи бадбӯи худ
берун маё,
Мушти моро мехӯрӣ бар фарқи сар,
эй тангчашм!
Ворухи мо бо рухи во
сӯи мо мебингарад,
Суд агар ҷӯӣ, ба ту орад зарар,
эй тангчашм!
Дидаатро кӯр созад
обу хоки Чоркӯҳ,
Заҳри қотил бар ту орад ин шаҷар,
эй тангчашм!
Овчӣ як пораи имони
халқи тоҷик аст,
Пои худ аз марзи мо берун бибар,
эй тангчашм!
Ту надонӣ қиммати
ҳамсоягиву дӯстӣ,
Дорӣ қалби сип-сиёҳи кинавар,
эй тангчашм!
Ту мабол аз ғӯрамаргони
шаҳиди теғи хеш,
Рустами мо мекунад, валлоҳ,
зафар, эй тангчашм!
Кӯчиё, чун мурғи
кӯчӣ будаӣ беошён,
Ин қадар боло марав, боло мапар,
эй тангчашм!
Миллати озодаи моро
ба чашми кам мабин,
Рӯзи майдон ҷумла бошад раҳсипар,
эй тангчашм!
Марзи мо — номуси мо бошад,
ба ҳифзи нангу ном,
Мо равонем бо раҳи ҷадду падар,
эй тангчашм!
Худ бигирйӣ дар азои хештан,
некӯ шунав,
Бигзар аз ин орзуи бесамар,
эй тангчашм!
ХХХХ
Абдумалики АБДУҶАББОР
ҶОН МЕДИҲЕМУ ХОКИ ВАТАНРО НАМЕДИҲЕМ!!!
Моем парваридаи домони ин Ватан,
Моем сарсупурдаи ин миллати куҳан.
Фарзанди нозпарвари ин кишварем мо,
Ҷон аст ин диёр агар, пайкарем мо!
Моем, мо, ки домани ин марзи покро
Ҳаргиз намекунем
Аз чанги худ раҳо!
Ҷон медиҳему хоки
Ватанро намедиҳем,
Сар медиҳему
дашту даманро намедиҳем.
Бар дасти кас калиди
дари ин биҳиштро —
Ин поксарзамини куҳанро намедиҳем!
Рӯзе агар, Худо накунад, лашкари аду
Бар мо ҳуҷум овараду қасди мо кунад,
Он рӯз хоби шаб
Бар мо ҳаром бод!
Он рӯз хуни душмани мо аз барои мо
Чун оби рӯдҳои куҳистон ҳалол бод!
Он рӯз мо зи хишти тану ҷони поки хеш
Девор мекунем!
Аз мижжаҳои хеш
Сархор мекунем.
Он рӯз мо зи кӯдаки гаҳвора то ба пир
Ҷонро ба ҳифзи
Меҳани худ раҳнамун кунем.
Душман агар ҳазор бувад ё ки сад ҳазор
Бо азми бешикаст
Ӯро забун кунем,
Балки нагун кунем!!!